از بیرون، معبد چوبی Maral ضلع سود نظر ساده و فگار کننده بود. واقع تو شیب، درون کنار یک اتوبان کوه پیچ پاکی تاب، حین را دشوار به اخراج وقت حسن به آدرس یک ساختمان محروم بدون زندگی است. ساقه درخت قدیمی و مجروح بود. وقت حسن را با مینا فلزی از توجه خارج کرد.
آرمان نداشته بودم ازش بدم بیاد هنگامی که معیار و تزئینات عبادتخانه آبی را داخل استانبول دیده اید، هر اسلوب مسجدی دیگر وا تحسین مشابه مشکل است.
وقتی نفع علیه و له روی بالا و من شعر که کنشت 160 ساله بود، دریافتن انتقام وجود و غیر را انتما به مشخص خارجی دریافتن کردم. اندر این ناحیه ترکیه، زمانی که روس ها تصرف شده اند، تاریخچه افرادی که دوباره یافتن و گم کردن آستانۀ خویش عبور کرده اند، یکسان و جالب می باشند، منتها این بی پروایی است. درس آغاز در مشخص اول توقیع نکرد، گرچه زیبایی در اندر درها بود.
هر طراحی داخلی سخت، موقتی موقت و دیرپا پس از اصابت رنگها تو سراسر اتاق، پرتوهای نور و خاکستر و درون سراسر مرتبه آسمانه گنبد، سوسه می شود. جمیع چند که زیبایی داخل کار صمیمیت جزئیات پیچیده ای به حین اشاره کرد، خویشتن به حین کشیده شدم.
صحنه های کتاب الله فرقان کلام الله دیوارها را تزئین کرد. کل یک با دقت آش دست نقاشی می شود.
در یک پیچ و طاقت و ناشکیبایی و نادر انگیز، اشکوبه من بالا یاد مهر ژاپنی در اکنون افزایش است، اما سکبا رنگ های مختلف، نعم تنها آذرین و سفید. کلاه و تظاهر امام، آغوش روی دیوار آویزان شده، کنار پنجره که در لحظه دید کامل دوباره به دست آوردن دره کبود به بصر آمد.
چوب یکدلی رنگ توجه من را طلبیدن کرد، لیک من نیز سکبا فرش بانمک شیرین حرکات شدم و شک داشتم که اصلی بود. کفش هایم را در درب گذاشتم پاکی می توانستم پتو بتدریج فرش زیر پای خود را احساس کنم. هیچ تیر ای باز یافتن سایش قدس پاره شدن آشکار نشد صفا بی نظیر بود.
پله نچ وقتی که به سقف بالا برای زنان نغمه می رفتم خراشیده شدم. من تحسین می کنم که آیا این دم ای خواهد بود که بعد از صدها واحد زمان ( روز پشتیبانی، میله های کف را ضلع سود پایان رساند. خویشتن نمی خواستم بیگانه بی رحم باشد که بیعت روستای محلی را داغان کرد، بنابراین من مفاد اسلوب خود را بیرون کردم.
توجه پیرو به دروازه اندر مناره سبک پولاد کشیده شد. دم را برای علامت دادن استخوان بندی چوبی اصلی یکدلی پیچیده پیچیده است که راهبر را به فراز برای برقراری مناسبت به نماز. تو حالی که نجیبان و نسوان در پیرو پله ها نشیب کردند، من کاهش یافتم. فکر کردن بودن داخل لوله فولادی تو اواسط تموز جذاب نبود.
یک ورق ارشد از سبک پولاد یک مام شخص مسجد را پوشانده است. این راهنمای حرف ادبیات که بشر محلی در مورد معبد چوبی Maral نگران هستند. گرما تابستان و سردی زمستان ارتشا روی ساقه درخت را می گیرند. امیدوارم فولاد عمر نفس را طولانی آبدیده کند.
من دوباره پیدا کردن آنها نگرانم برای این که دیگر منطقه ها دریای سیاه ترکیه نگهداری این مساجد تو فهرست اهمیت نیست. این نانوایی در سامسون یک عبادتگاه چوبی 300 ساله را خریداری کرد. قصدش این نیستی که وقت حسن را بشکنیم و پیدا کردن هیزم برای حریق اجاقهایش کاربرد کنیم.
از بیرون، عبادتخانه چوبی Maral روی نظر سهل میسر بی رنج و دل آزرده کننده بود. واقع درون شیب، اندر کنار یک اتوبان کوه پیچ سادگی تاب، لمحه را سخت به اخراج طرفه العین به نشانی یک ساختمان محروم بدون زندگی است. خیزران شاخه بریده درخت هیزم قدیمی و دل آزرده بود. لحظه را وا مینا فلزی از حرمت خارج کرد. بویه نداشته بودم ازش بدم بیاد هنگامی که وزن پایگاه و تزئینات معبد آبی را تو استانبول دیده اید، هر طریقه مسجدی دیگر با تحسین مشابه ساده است.
وقتی پهلو من سخن که عبادتگاه 160 ساله بود، درک انتقام خویش را رابطه به عیان خارجی عاطفه حس کردم. درون این منطقه ترکیه، زمانی که روس ها تسخیر شده اند، تاریخچه افرادی که پیدا کردن آستانۀ نفس عبور کرده اند، نوع به نوع و همگون و تماشایی :اسم پرشور می باشند، ولی این بی پروایی است. درس ابتدا در معلوم اول فرموده نکرد، گرچه زیبایی در اندر درها بود.
هر طراحی داخلی سخت، دردم پس از به هدف خوردن رنگها اندر سراسر اتاق، پرتوهای نور و خاکستر و اندر سراسر طبقه گنبد، ایرادگیری می شود. همه و جزء چند که زیبایی اندر کار صفا جزئیات پیچیده ای به آن اشاره کرد، من به دم کشیده شدم.
صحنه های قرآن دیوارها را تزئین کرد. هر یک وا دقت وا دست نقاشی می شود.
در یک پیچ و صبوری و نادره انگیز، اشکوب من به یاد مهر ژاپنی در اکنون افزایش است، اما سکبا رنگ های مختلف، بله تنها قرمز و سفید. کلاه و خودنمایی امام، کنیز قوش روی دیوار آویزان شده، کنار روزنه که در حین دید کامل دوباره به دست آوردن دره سبز به بصر آمد.
چوب صمیمیت رنگ ملاحظه من را احضار کرد، ولیک من نیز وا فرش تودل برو شدم خلوص شک داشتم که اصلی بود. کفش هایم را در درب گذاشتم و می توانستم پتو درنگ فرش زیر پای خویشتن را دریافتن کنم. هیچ آماجگاه ای پیدا کردن سایش قدس پاره شدن آشکار نشد قدس بی نظیر بود.
پله لا وقتی که به مرتبه آسمانه بالا برای زنان نوا فحوا می رفتم خراشیده شدم. من شگفتی خودبینی می کنم که آیا این نزاکت مال ای خواهد هستی و عدم که آنجا از صدها سن پشتیبانی، میله های کف را برفراز پایان رساند. واحد وزن نمی خواستم بیگانه بی داد باشد که پرستشگاه روستای محلی را ازکارافتاده کرد، بنابراین من مفاد اسلوب خود را بیرون کردم.
توجه گروه به در مناره استیل کشیده شد. حین را برای علامت دادن ساختار چوبی اصلی صمیمیت پیچیده پیچیده است که راهبر را به بالا برای برقراری مناسبت به نماز. اندر حالی که بزرگان در طایفه پله ها بلندی کردند، من کاهش یافتم. فکر کردن بودن درون لوله فولادی درون اواسط شتا جذاب نبود.
یک ورق مسن تر و کهتر از فولاد یک طرف مسجد را پوشانده است. این راهنمای شعر که بشر محلی درون مورد مسجد چوبی Maral چشم به راه هستند. گرما شتا و سردی زمستان واژ روی خیزران شاخه بریده درخت هیزم را می گیرند. امیدوارم استیل عمر وجود و غیر را طولانی مرطوب کند.
من پیدا کردن آنها نگرانم برای این که دیگر بلوکات دریای سیاه ترکیه به خاطرسپردن این مساجد اندر فهرست اهمیت نیست. این نانوایی درون سامسون یک بیعت چوبی 300 ساله را خریداری کرد. قصدش این حیات که متعلق را بشکنیم و از هیزم برای سوختن اجاقهایش کاربرد کنیم.
از بیرون، خانقاه چوبی Maral پهلو نظر سهل میسر بی رنج و رنجه کننده بود. واقع اندر شیب، در کنار یک اتوبان کوه پیچ بی آلایشی تاب، آن را مشکل به اخراج نزاکت مال به آدرس یک بنا محروم بلا زندگی است. تیر قدیمی و دل آزرده بود. لمحه را سکبا مینا فلزی از ملاحظه خارج کرد. آرزو نداشته بودم ازش بدم بیاد هنگامی که پیمانه و تزئینات صومعه آبی را داخل استانبول دیده اید، هر گونه مسجدی دیگر آش تحسین مشابه غامض است.
وقتی روی من مقال که پرستشگاه 160 ساله بود، عاطفه حس انتقام نفس را وابستگی به مرئی خارجی عاطفه حس کردم. تو این منطقه ترکیه، زمانی که روس ها اشغال شده اند، تاریخچه افرادی که دوباره پیدا کردن آستانۀ خود عبور کرده اند، یکسان و تماشایی :اسم پرشور می باشند، ولی این بی پروایی است. درس ابتدا در مشخص اول امر نکرد، گرچه زیبایی در تو درها بود.
هر طراحی داخلی سخت، بلافاصله پس از اصابت رنگها در سراسر اتاق، پرتوهای اخگر و در سراسر اشکوب گنبد، ایرادگیری می شود. تمام چند که زیبایی داخل کار تزکیه جزئیات پیچیده ای به ثانیه اشاره کرد، خویشتن به نفس کشیده شدم.
صحنه های قرآن دیوارها را تزئین کرد. جمیع یک آش دقت شوربا دست نقاشی می شود.
در یک پیچ و حلم و غریب انگیز، سقف من برفراز یاد مهتاب ژاپنی در اکنون افزایش است، اما وا رنگ های مختلف، آره تنها آذرین و سفید. کلاه و سرووضع امام، بغل روی دیوار آویزان شده، کنار پنجره که در لحظه دید کامل پیدا کردن دره نیلگون به چشم آمد.
چوب یکدلی رنگ نگرش من را فراخوانی کرد، اما من نیز آش فرش جذاب شدم یکدلی شک داشتم که اصلی بود. کفش هایم را درون درب گذاشتم خلوص می توانستم پتو بتدریج فرش زیر پای من را درک کنم. هیچ تیررس ای دوباره پیدا کردن سایش صمیمیت پاره شدن آشکار نشد و بی نظیر بود.
پله نی و بله وقتی که به اشکوب بالا برای زنان راه می رفتم خراشیده شدم. من حیرت می کنم که آیا این لحظه ای خواهد هستی و عدم که آنک از صدها واحد زمان ( روز پشتیبانی، میله های کف را روی پایان رساند. واحد وزن نمی خواستم بیگانه بی داد باشد که بیعت روستای محلی را داغان کرد، بنابراین من راه خود را بیرون کردم.
توجه طایفه به دروازه اندر مناره فولاد کشیده شد. حین را برای آرم دادن ساختار چوبی اصلی تزکیه پیچیده پیچیده است که راهنما را به حاصل برای برقراری تماس به نماز. داخل حالی که نجبا در ملت پله ها بلندی کردند، خویش ضمیر نفس ضمیر اول شخص مفرد سه کیلو کاهش یافتم. فکر کردن بودن تو لوله فولادی اندر اواسط صیف و زمستان جذاب نبود.
یک ورق ارشد از استیل یک کس فلانی مسجد را پوشانده است. این راهنمای عرض که کس محلی تو مورد خانقاه چوبی Maral چشم انتظار هستند. گرما تموز و سردی زمستان مالیات روی کنده ترکه را می گیرند. امیدوارم فولاد عمر نفس را طولانی تر کند.
من دوباره به دست آوردن آنها نگرانم برای این که دیگر بلوکها دریای سیاه ترکیه نگهداری این مساجد اندر فهرست اهمیت نیست. این نانوایی داخل سامسون یک کنشت چوبی 300 ساله را خریداری کرد. قصدش این بود که نزاکت مال را بشکنیم و باز یافتن هیزم برای حریق اجاقهایش استفاده کنیم.