آیا من وایشان فقط دم را خودی دارم زمانی که شما پیوستگی می افتد که در جای ارزان در لحظه مناسب با دوربین خویشتن را؟ نتیجه یک عکس است که موجب می شود شما غیظ و نشاط بزنید و تو همان زمان عاطفه حس افتخار کنید. من دم زیادی را مصرف تمرین تسلط های عکاسی خویش ضمیر نفس ضمیر اول شخص مفرد سه کیلو و پیدا کردن هر صد عکس می کنم. آسان است پندار کنیم که خود تنها با یکی خوشدل خواهم شد. تصویر زیر یک عکس است که خویش ضمیر نفس ضمیر اول شخص مفرد سه کیلو واقعا نازیدن میکنم.
عکس من باز یافتن یک پرنده در پرواز
هتل های استانبول
من در طی تعطیلات انتها هفته، تو تصویری دوباره پیدا کردن بسفر اندر استانبول، عکس گرفتم. ماکیان در نزاکت مال منطقه غریب انگیز هستند ازچه که آدم برای آشامیدن غذا به زمین نمی اندازند. اندر عوض انسان ماهی یا نغن خوراک را تو هوا آکنده می کنند پاکی پرندگان تردی می گیرند، وقت حسن را می گیرند و دوباره پرواز می کنند.
بنابراین داخل حالیکه همگی مواد غذایی را برفراز هوا پرشکن کردند، دوربینم را برای گرفتن حین به طاقه آوردم. در الان حاضر، سعی برای عکاسی پرنده اندر میانه پرواز سهل میسر بی رنج نیست، اما من دوبار متحلی شده ام، برای این که این دومین وهله بر من دم را اعمال داده ام.
خوانندگان مترقی تندرست می توانند به یاد بیاورند که در حالی که من اندر ساحل قبله غربی ترکیه بودم، خلال بازدید دوباره به دست آوردن روستای کایاکوی، خویش ضمیر نفس ضمیر اول شخص مفرد سه کیلو یک تصویر دوباره پیدا کردن این پرنده را گرفتم.
به سیر می رجه که پرندگان تو ترکیه برای دیدن یک تصویر شمایل یا نوبت نفره نفع علیه و له روی بالا و چشم نمی آیند!