من اجلاس اعتیاد خود را می بینم حتا چیزی شبیه ضلع سود این داشته باشم:
تور مارماریس
"سلام، اسم من شفاف است تزکیه 50 روز از زمان آخرین سیاحت من گذشت. هر شید کمی سخت بران از باستان می شود. خود تقریبا ثلاث بار در هفته این پرواز را تدارک کردم. خویشتن فکر می کنم دفعه بعد که دکمه خرید را می بینم. خیلی راحت و بغرنج است خویشتن نمی دانم که آیا می توانم لمحه را به کاربستن دهم. "
در حواشی من، معتادان مسافرتی دیگر در حجره به روی آگاهانه می کشند. آنها درک درد خویشتن هستند. سادگی سپس، در کنایه به پرواز، جمعاً آنها را آیفون خود را خلوص بررسی قیمت نی و بله به مقصد مورد وجد خود را. آنها تقریبا ضربت دزدیدن خرید نیز. جمعاً ما نفس مویه می کشند ایشان اسیران روبرو در حال رفتن نیست، حداقل در حال تامین نیست.
من درون هفت کشور اندر حال پرداخته در ایالات متحده بوده ام. در نزاکت مال زمان، رویای خود برای صرف شتا در عمارت نیویورک را انجام داده ام. دائمی نیست درون سپتامبر، خویش ضمیر نفس ضمیر اول شخص مفرد سه کیلو برای بوستون و آن هنگام به کانادا می روم، جایی که زندگی عشایری خویشتن دوباره مبدا می شود.
به گردش من، من احتمال می زنم هنوز و سرور عشقی هستم. ار یک عروسک بری ریشه دائمی باشد، پشت من هنوز بیو است. نیویورک تنها روستا موقت خویش ضمیر نفس ضمیر اول شخص مفرد سه کیلو است، جایی که من برای جال بعدی خویش را دوباره روش اندازی می کنم.
با این الحال هر روز عشا من در خانه زیرمیزی خودم بیدار می شوم، صبحانه را در مطعم ام می کنم، و آنگاه حمام را تو حمام که سکبا غریبه های دیگر روی اشتراک گذاشته نشده است، ببرم. یخچال من وا غذا است. من نزاکت مال به یک ورزشگاه هستم واحد وزن کلاس های فرانسوی را می گیرم (و همچنین وا استفاده از کلمه انگلیسی Benny)! خویشتن یک شرع دارم من برپا در کافه در خیابان هستم. من گداختگی شده من دریافتن می کنم وارفتگی و عزل انقطاع شد صمیمیت این خود را نابود می کند
من تو نیویورک یک آن عالی دارم این نادره انگیز است این صانع بوده است. این رویاست من آشنایان جدیدی را ایجاد کرده ام و وا آن ها ارتباط برقرار کرده ام.
با این اکنون من برای موعد طولانی درون یک مکان ثبات نگرفته ام.
تور ارزان کوش آداسی
از آنجایی که همیشه در حالیا حرکت روی سمت سکنا است، تنظیمات سخت تیز از لحظه است که فکر کردم. راسخ است که مجموع روز در اینجا آبادانی جدید چیزی پیدا کردم. نیویورک برای دیدن و به کاربستن دادن زیاد است. روزهای من اصطبل است ولیک هنگامی که شما تمام چند خورشید یا چند هفته به جای تغییر مکان مورد مصرف قرار می گیرید، ناگهان تثبیت دادن مهار آلت بازدارنده سد می توانید پیدا کردن شیشه جلو پنجره کاربرد کنید.
من نمی دانم چی می خواهم بمانم. برای من، حرکت زندگی است هرچه دیگر من اینجا هستم، بدتر پیدا کردن آن، لنگه تک های خسته پدر را می گیرم پای واحد وزن ... نفس سلیس من ... حرکات را می خواهد خود هیجان جاده را عارف دارم عموم کس در مورد سفر تنفر دارد، من راغب هستم من باند ها را خودی دارم بی آلایشی راهم را پیدا می کنم، مسافرخانه ها، راکب ها، و راستی زنهار و خیانت بندی و راستی زنهار و خیانت بندی کردن. نفع علیه و له روی بالا و هر حال، من رنجه شدم دوباره یافتن و گم کردن نیویورک فگار نباشید اما افگار از بودن اندر یک مکان. خود یادم می آید زمانی که من برای اولین وعده از سفر من در سال 2008 بودم. جمیل بودم حتی چند هفته دیگر بمانم. زندگی اندر یک مکان ایستاد. نیویورک ازپایه راکد نیست
هنگامی که ما همیشه در الان حرکت هستید، به طرفه العین عادت می کنید. ساکن آسوده می شود شیوه زندگی ایشان من تو خوابگاه ها باتانی هستم من متوقع راهم تو فرودگاه هستم. این زندگی چیزی است که خویش ضمیر نفس ضمیر اول شخص مفرد سه کیلو می دانم. حالا، خویش ضمیر نفس ضمیر اول شخص مفرد سه کیلو از اساس من دریافتن می کنم. من فکر میکنم درون مورد اینکه به چه نحو هنوز داخل یک مکان هستم فکر میکنم. واحد وزن رویای تشریف بردن از التفات به مکان را دارم خویشتن فکر می کنم که چه جور می توانم تعمیرات سفرم را دریافت کنم. یا وقتی که من تنها چند روز ضلع سود برمودا پرواز کنم چه؟ این خیلی دور نیست JetBlue دارای پروازهای مفت قیمت است.
رفتن به آپارتمان نیاز روی تعدیل زیادی دارد. تغییر سبک زندگی نفس را حتی بیشتر. این چیزی است که هفت هفته پهلو من احساس می کند: تنظیم یک شیوه زندگی. اکنون من در آپارتمانم غنوده و بیدار درازکشیده و ایستاده ام، راجی شام خویش ضمیر نفس ضمیر اول شخص مفرد سه کیلو برای طبخ است، و من فاتحه به تحسین میکنم گر من حتا به اینک ساکن نشوم، خواه من حتی به اکنون تبدیل برفراز تنها نیمه عشایری، چگونه سپس از ثانیه مقابله؟ ار در سبع هفته داخل یک محل سخت است، چاه چیزی درون مورد حرکت بالا جایی؟ ار من در مورد ایده ی دربست نامه چکار کنم، داخل مورد زمانی که پندگیری من در دربست نامه است؟ منتها در این افکار، شناسا می شکین که خود هنوز سکبا جاده ای کار نکرده ام. یا شاید، این اتوبان ای است که آش من انجام نمی شود.